ΔΟΚΙΜΙΟ - ΕΡΕΥΝΑ - Πύλη Έλευθερίας τού Λόγου: Πόνημα - Θέμα: Έπιστήμη - Βοτανοθεραπεία - Γαϊδουράγκαθο: Θεραπευτικές ίδιότητες καί τρόποι χρήσης

 Θέμα: Έπιστήμη - Βοτανοθεραπεία - Γαϊδουράγκαθο:

 Θεραπευτικές ίδιότητες καί τρόποι χρήσης

Παρασκευή – Δοσολογία:

Έγχυμα

Ρίξτε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού ξηρούς σπόρους και αφήστε το για 10-15 λεπτά. Πίνετε τρεις φορές την ημέρα.

Συστατικά του γαϊδουράγκαθου:

Οι δραστικές ουσίες που περιέχονται στο γαϊδουράγκαθο είναι η σημαντικότατη όπως αποδείχθηκε σιλυμαρίνη, η οποία εντοπίζεται στους σπόρους του.

Το γαΪδουράγκαθο περιέχει πικρές ουσίες και πολυακετυλένια. Περιέχει επίσης, φλαβόνες (σιλυβίνη, σιλυδιανίνη και σιλυκριστίνη), αιθέριο έλαιο και γλίσχρασμα.

Ο Θεόφραστος τον 4ο αιώνα π.Χ. το αναφέρει και το ονομάζει “Πτέρνιξ”. Τό “σίλυβον” σαν επουλωτικό των πληγών. Από τα ελληνορωμαϊκά χρόνια το χρησιμοποιούσαν για την αποτοξίνωση του αίματος και την τόνωση του ήπατος.

Θεραπευτικές δράσεις και πώς χρησιμοποιούμε το γαϊδουράγκαθο:

-Σύμφωνα με έρευνες των τελευταίων δεκαετιών, η σιλυμαρίνη η οποία εντοπίζεται στους σπόρους του γαϊδουράγκαθου, έχει εντυπωσιακά αποτελέσματα στη θεραπεία νοσημάτων του συκωτιού.

– Παραδοσιακά το φυρό χρησιμοποιείτο για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης και για να αυξήσει την παραγωγή γάλακτος στις λεχώνες.

– Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για τις ασθένειες του συκωτιού αλλά και για την ανανέωση των κυττάρων του. Ηπατίτιδα, ίκτερος, καταπόνηση από κατάχρηση αλκοόλ ή από χημειοθεραπεία αντιμετωπίζονται από τη σύγχρονη βοτανοθεραπευτική με το γαϊδουράγκαθο.

– Χρησιμοποιείται για να αυξήσει την έκκριση και τη ροή της χολής από το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη, και επομένως μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα προβλήματα που συνδέονται με τη χοληδόχο κύστη.

– Είναι αντίδοτο σε δηλητηριάσεις από μύκητες του γένους Amanita καθώς και από άλλες περιβαλλοντικές τοξίνες.

– Έχει αντικαρκινική, νευροπροστατευτική και καρδιοπροστατευτική δράση.

– Αυξάνει τη ροή των γαστρικών υγρών που ανακουφίζουν τη δυσπεψία και τους πονοκεφάλους που συνδέονται με τη συμφόρηση των οργάνων αποτοξίνωσης.

– Λέγεται ότι η επίδραση του γαϊδουράγκαθου στα νεφρά «καθρεφτίζει την επίδραση του βοτάνου στο ήπαρ». Είναι πολλά υποσχόμενο όσον αφορά την αναγέννηση των κυττάρων των νεφρών και αποδεικνύεται χρήσιμο ακόμη και σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση.

– Διαθέτει αντιιικές, αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές ιδιότητες.

– Δυναμωτικό του εγκεφάλου και της μνήμης.

– Έρευνες έδειξαν ότι είναι ευεργετικό στην αντιμετώπιση της σκλήρυνσης κατά πλάκας και της νόσου του Πάρκινσον. Μελέτες σε ζώα υποδεικνύουν επίσης ότι, η σιλυμαρίνη μπορεί να καταστείλει τον σχηματισμό αμυλοειδούς βήτα-πρωτεΐνης (μια τοξική πρωτεΐνη που συνδέεται με το Alzheimer), βοηθώντας έτσι στην πρόληψη της νόσου του Alzheimer.

– Ανακουφίζει από την καταρροή και την πλευρίτιδα.

– Η κατανάλωση εκχυλίσματος γαϊδουράγκαθου παρέχει ανακούφιση από το πρήξιμο των αιμορροΐδων και αποτρέπει την εξάπλωσή τους.

– Βοηθάει στην ψωρίαση.

– Βοηθάει στην αποκατάσταση του μεταβολισμού και επειδή ρυθμίζει αποτελεσματικά το μέγεθος των λιποκυττάρων του σώματος, συμβάλλει σημαντικά στην απώλεια βάρους.

– Βοηθάει στη μείωση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Phytotherapy Research”. Αυτή την ιδιότητα την οφείλει στην ουσία σιλυμαρίνη, που σταθεροποιεί τα επίπεδα της ινσουλίνης.

– Βοηθάει σημαντικά στη μείωση των οργανικών βλαβών από αλκοόλ.

– Βοηθάει στη μείωση της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων.

– Βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης.

– Αποτρέπει την πρόωρη γήρανση, καταπολεμώντας την εμφάνιση ρυτίδων, σκούρων κηλίδων και αποχρωματισμών.

Προφυλάξεις και παρενέργειες του γαϊδουράγκαθου:

Αν και το γαϊδουράγκαθο δεν παρουσιάζει τοξικότητα, καλό είναι να αποφεύγεται κατά την εγκυμοσύνη και να μην δίνεται σε παιδιά. Σε γενικές γραμμές, οι ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση του είναι σπάνιες και περιλαμβάνουν γαστρεντερικά προβλήματα. Σε δοσολογία μεγαλύτερη από 1,5 g την ημέρα είναι πιθανή η ύπαρξη καθαρτικής επίδρασης λόγω της αυξημένης έκκρισης της χολής. Επίσης, έχουν αναφερθεί ήπιες μη σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις.

 Ίδού ή άπορία...»

                                                                     Voucatios